Lajkonik w stylu lat
osiemdziesiątych
4 listopada 2019
Zespół Pieśni i Tańca Lajkonik, działający przy Polskiej Misji Trójcy Świętej w Chicago pod patronatem Związku Narodowego Polskiego, zaczął już przygotowania do obchodów 30-lecia pracy artystycznej, planowane na kwiecień 2021 roku. Sobotni bal w stylu lat osiemdziesiątych zasilił fundusz organizacyjny jubileuszowych uroczystości. W sobotę 26 października zorganizowana została wspaniała zabawa w stylu lat 80. w White Eagle Banquets przy 6839 N. Milwaukee Avenue w Niles. Już od godziny 7 wieczorem goście zaczęli wypełniać bankietową salę.
Halina Misterka, od 1997 roku dyrektor artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca Lajkonik, powitała honorowych gości, m.in.: ks. Andrzeja Totzke SChr, dyrektora Polskiej Misji Świętej Trójcy, prezesa szkoły im. Trójcy Świętej oraz dyrektora Lajkonika, ks. Piotra Janasa – asystenta i opiekuna grup lajkonikowych, członków zarządu Polskiej Szkoły im. Trójcy Świętej, przedstawicieli Związku Narodowego Polskiego (Polish National Alliance) oraz Polsko-Słowiańskiej Federalnej Unii Kredytowej. Szczególnie gorąco przywitała całą rodzinę lajkonikową: obecnych członków zespołu z rodzinami, jego absolwentów oraz licznych przyjaciół, którzy od lat wspierają działalność i zamierzenia grupy.
W kilku słowach podkreśliła znaczenie organizowania imprez. – Od 29 lat odbywają się zabawy. Są to imprezy dochodowe na potrzeby zespołu. Szykujemy się do 30-lecia zespołu. W kwietniu 2021 planujemy galowy koncert. Aby to wszystko wyglądało jak należy, potrzebne są fundusze. I temu służy dzisiejsze spotkanie. Jak ważne dla zespołu są dotacje od sponsorów mogli się już naocznie przekonać goście w sobotni wieczór. Zespół Lajkonik wspaniale zaprezentował się w pięknych nowych kostiumach, których koszt po części został pokryty z ubiegłorocznego datku ZNP-PNA w wysokości dwóch tysięcy dolarów.
Sponsorzy, wolontariusze, przyjaciele, członkowie rodzin wiedzą i zgadzają się ze słowami Alicji Kordek: – Nie ma innego takiego zespołu. Lajkonik to jedna rodzina, wszyscy się lubią i kochają. A Magdalena Tołwińska, Królowa Parady 3 Maja 2018 roku i członkini zespołu dodała: – Lajkonik jest moją pasją. Interesuję się folklorem, tańcami regionalnymi. Kiedy tańczę z ludźmi w zespole, jest to dla mnie sama radość.
Komitet organizacyjny w składzie: Maria Grzebień, Jolanta Trojanowska, Maria Wojnarowska, Agata Gromek, Marzena Liskowicz, Daniela Suszko, Małgorzata Łyda, Marta Dudek i Halina Misterka zapewnił licznie zebranym nie tylko wyśmienity obiad, wędliny, pierogi, ciasta, różnego rodzaju napoje i trunki oraz przednią zabawę i loterie, ale również czuwał nad przebiegiem całego wieczoru.
Podczas zabawy goście mogli zakupić bilety na dwa losowania. Za bilet w cenie 3 dolarów można było wygrać cenne nagrody. Impreza nie tylko dostarczyła miłej rozrywki, ale przede wszystkim finansowo pomoże w zorganizowaniu wspaniałego 30. jubileuszu.
Tekst oryginalny i galeria - dziennikzwiazkowy.com/polonia/lajkonik-w-stylu-lat-osiemdziesiatych/
Lajkonik – śladami starożytnych Greków w drodze na światowy festiwal
W lipcu do Rzeszowa zjechało tysiące młodych ludzi. Przywiódł ich tam XVIII Światowy Festiwal Polonijnych Zespołów Folklorystycznych z okazji 50. rocznicy tego wydarzenia. Lajkonik, reprezentujący Związek Narodowy Polski (Polish National Alliance) i Trójcowo był na festiwalu po raz ósmy i wystąpił wśród trzech innych zespołów reprezentujących Chicago i 30 z całego świata. Zespoły pokazały prawdziwie olimpijski poziom, a festiwal obfitował w jubileuszowe wydarzenia i wzruszenia. Był okazją do integracji młodzieży, która mimo dzielących jej oceanów, porozumiewała się językiem tańca i śpiewu, wykorzystując tę okazję do maksimum.
Tuż przed festiwalem, szlakiem solnym przez Słowację na Węgry, później Serbię i Macedonię z uśmiechającymi się polami słoneczników, udaliśmy się do Grecji, gdzie trasę wyznaczały kwitnące oleandry. Grecja to kolebka cywilizacji zachodniej, miejsce narodzin demokracji, filozofii, igrzysk olimpijskich, a także teatru. Odwiedziliśmy: Akropol ateński wraz z Partenonem – świątynią zbudowaną w połowie V w. p.n.e. oraz Erechtejonem –świątynią poświęconą Posejdonowi i Atenie. W niesamowitym Muzeum Akropolu w Atenach z przeszklonym widokiem na Akropol podziwialiśmy pięć oryginalnych kariatyd. Obcowanie z oryginalnymi rzeźbami jest przeżyciem nie do zapomnienia. W teatrze w Epidauros z 330 r. p.n.e., mieszczącym ponad 12 tysięcy widzów, szept na scenie słychać nawet w najbardziej oddalonym rzędzie. Serca skradł nam obejrzany w Atenach przy świetle księżyca spektakl Greek Dance ”Dora Stratou”. W Kalambaka podziwialiśmy panoramę Meteorów, z 24 prawosławnymi klasztorami monastyrami – zwiedziliśmy jeden, założony w 1350 r., przez pustelnika Warłama. W cieniu gajów oliwnych, które ciągną się kilometrami, odpoczywał św. Paweł, który ok. 50 r., przybył do Kavali i zakładał pierwsze gminy Chrześcijańskie. Bema Apostoła z mozaikami scen z Dziejów Apostolskich jest w antycznym miasteczku Veria. Bezcenna zawartość grobów monarchów macedońskich The Royal Tombs w Aigai porusza; freski, broń, biżuteria (niezapomniana złota korona z żołędzi). Termopile, gdzie garstka Spartan pod wodzą Króla Leonidasa, stanęła do walki z milionową armią Persów. W przepięknym miasteczku Nafplio, otuleni girlandami kwiatów w kolorze fuksji, w dawnym meczecie, który obecnie jest parafią Św. Trójcy i posługują w niej chrystusowcy, młodzież z Ameryki, śpiewająca po polsku, posługiwała do Mszy, którą odprawiał ksiądz z pochodzenia Węgier. Świat jest nieprzewidywalny…i tyle jeszcze do odkrycia. Żegnając Grecję wiemy, że jeszcze tam wrócimy.
Halina Misterka